Neste volume compílase a narrativa inédita e dispersa de Luísa Villalta, agrupada arredor de cinco bloques: “Preludios e fugas”, “Cartas de amor”, “Manual de cartas de amor”, “Logos” e “Mil caracteres”. Textos que poñen de relevo, unha vez máis, o carácter multixenérico da escrita de Villalta, e colócana á altura da poeta e a ensaísta, se fose posible separalas, pois, como ela dixo, todas as palabras son reflexión rítmica sobre a música da existencia.
